Het Fabiolaproject

Belgisch kunstenaar Roland Van Den Berghe bedacht in 1968 het ludieke Fabiolaproject. Hij maakte een lijntekening van de koningin en verzond deze naar verschillende mensen met de vraag ze naar eigen idee in te kleuren en te bewerken. Hieruit ontstond het idee om het experiment uit te breiden naar een groter publiek, iedereen kon deelnemen aan een soort van Fabiola- referendum. Weekblad HUMO drukte het portret af met het verzoek aan de lezers om het in te kleuren en terug te zenden.
De leerlingen van 3WEc deden een remake-versie 2019 en goten deze in postzegelvorm.

Advertenties

Mode en architectuur

De derdejaars kregen de uitdaging om een kledingontwerp te maken dat gebaseerd is op een opvallend Belgisch gebouw, nog steeds in het thema Belgische kunst. We vertrokken bij het verhaal van de Antwerpse zes: zij zetten tenslotte België op de modekaart. Voor het eigen ontwerp baseerden we ons op het Atomium, het MAS, het Antwerpse justitiepaleis, Het gerechtsgebouw in Hasselt, de Brusselse grote markt, de chocoladefabriek, station Luik, enz… Het ontwerp moest samengesteld worden met de vormen uit het gebouw. Het mocht gewaagd, excentriek en speciaal zijn. Dat gaf hele knappe resultaten, zelfs de jongens waren erg te vinden voor deze opdrachten en maakten er iets moois van!

Zelfportret naar Sam Dillemans

Met mijn derdejaars experimenteerde ik rond zelfportret. Als voorbereiding maakten we blindschetsen en monoprints met ecoline. De hoofdopdracht was een portret naar voorbeeld van Sam Dillemans: met veel verf, met licht en donker, met kleurmenging op papier zelf. Er mochten geen details weergegeven worden, enkel een grove weergave van licht en donker met beperkte kleuren.

Emoticons in droomwereld nvv Jeff Soto

Een opdracht met de derdejaars: een emoticon bewerken en in een dromerige/ fantasie achtergrond plaatsen naar het idee van Jeff Soto.

Zelfportret in landkaart

Ik kwam toevallig het fantastische werk van Ed Fairburn tegen, een jonge kunstenaar uit Londen. Hij maakt “kaartportretten” met pen en inkt, hele minuscule portretten in stratenplannen. Dit leek me ongelooflijk leuk om ook met de leerlingen te doen, en de resultaten zijn best geslaagd!

Elke leerling nam zijn/haar zelfportret (foto) over op kalkpapier. Daarna zochten ze in een gekopieerde landkaart een aansluitingslijn (rivier of weg). Die lijn vormde de aanzet voor het zelfportret. Het portret werd overgezet op de kaart en uitgewerkt met Bic art.We werkten met arceringen in kleine vlakjes en laagjes over elkaar. De velden, landschappen en vlakjes in de kaart mochten daarin meespelen. In de achtergrond werd ook een stuk geschilderd in schakeringen van een of meerdere kleur.

Assemblages naar Maen Florin

Het werk van Maen Florin vormde de inspiratie voor deze opdracht. De bizarre maar tegelijk bijzondere beelden die ze maakt hebben iets surreëel. Vermits we nog steeds rond dit thema werken, was het een leuke uitdaging voor de derdejaars om hiermee iets te proberen. De leerlingen verzamelden oud speelgoed en materialen als stof, wol, touw, ijzerdraad, karton enz.. Per 2 bedachten zij een concept voor een beeldje dat moest bestaan uit onderdelen van verschillende bestaande elementen (hoofd pop, lijf beer,…). Ze moesten er zelf ook dingen aan toevoegen: grote neus uit papier maché, lange oren uit karton,… . Alle onderdelen moesten aan elkaar gemonteerd worden en omwikkeld met touw, ijzerdraad, folie,…  Op die manier ontstonden leuke assemblages. De beeldjes werden ook beschilderd met een accentkleur.

Fotomontage naar Melinda Gibson

Met de derdejaars probeerde ik een heel leuk idee uit, en met verrassend goede resultaten. Het jaarthema Surrealisme is niet altijd makkelijk om gevarieerd in te vullen. Tijdens het zoeken naar ideetjes vond ik werk van Melinda Gibson, een jongen Britse fotografe die op een unieke manier fotografie maakt. Ze speelt met werkelijkheid en illusie en laat de kijker nadenken over beelden en wat we verwachten te zien. We vonden hierin ook een link met werk van Magritte, die silhouetten van ene vogel schilderde en opvulde met een wolkenpatroon. Wat Gibson doet ligt in de lijn van Magritte, 100 jaar later en met modernere technieken. De link was dus gauw gelegd.

De leerlingen moesten naar het voorbeeld van M.G. 2  eigen foto’s maken: een portret van zichzelf en een foto met meerdere mensen in een boeiende omgeving. Deze foto’s moesten ze uitprinten in zwart-wit en bewerken: er moesten minstens 2 dingen weggesneden worden (gezicht, haar, kledij, silhouet, boom, ..). De weggesneden delen moesten worden vervangen door een andere (kleurige) papiersoort: atlaskaart, behang, tijdschriftpapier, tekst uit boek,… Op die manier krijgen we een montage met een bevreemdend effect.